Holter EKG to specjalne urządzenie, pozwalające na monitorowanie pracy serca. Do skóry klatki piersiowej pacjenta przyklejane są odpowiednie elektrody, a przewody i inne elementy umieszcza się pod ubraniem w wygodnym miejscu. Holter jest lekki i niewielki, co pozwala na przypięcie go do paska czy zawieszenie na szyi.
Przygotowanie do badania holter EKG
Badanie holter EKG wymaga odpowiedniego przygotowania pacjenta. Skóra na klatce piersiowej powinna być umyta, a także nie pokryta żadnymi kremami czy balsamami. W ten sposób można zapewnić lepszą przyczepność elektrod, a tym samym uniknąć zakłóceń podczas badania.
Jeżeli pacjent posiada obfite owłosienie na klatce piersiowej, zwykle trzeba je zgolić. Holter monitoruje i zapisuje pracę serca przez 24 godzin, jednak w niektórych przypadkach można przedłużyć badanie do 48 godzin.
Podczas zapisu przeprowadzanego przez urządzenie, pacjent powinien normalnie realizować wszystkie aktywności. Trzeba jednak zrezygnować z kąpieli, ponieważ holter EKG nie jest wodoodporny. Nie powinno się też korzystać z elektrycznych poduszek, telefonu komórkowego czy wykrywaczy metalu w pobliżu urządzenia. Warto też zachować ostrożność podczas ubierania się, aby nie odpiąć przypadkowo elektrod. Grozi to bowiem przerwaniem zapisu.
Noszenie holtera
Badanie holter EKG trwa całą dobę, jednak zwykle nie wywołuje dyskomfortu. Urządzenie monitoruje pracę serca również podczas snu pacjenta. Najlepiej unikać spania na brzuchu z podłączonym urządzeniem, aby nie zakłócać jego pracy.
Jeżeli w czasie badania wystąpią problemy, należy skontaktować się z lekarzem. Do występujących nieprawidłowości należy np. przemoknięcie holtera, odklejenie się elektrod czy wystąpienie reakcji alergicznej na skórze.
Zdejmowanie holtera
Urządzenia do rejestracji nie powinno się samodzielnie zdejmować. W tym celu należy odwiedzić przychodnie, w której założony został holter. Specjalista posiadający odpowiednie kwalifikacje do obsługi takiego urządzenia zakończy zapis badania holter EKG i zdejmie urządzenie.
Metoda ta pozwala na rozpoznanie różnych nieprawidłowości, włącznie z zaburzeniami rytmu serca. Lekarz ocenia na podstawie wyników częstotliwość skurczu mięśnia sercowego, wykrywając np. arytmię komorową lub nadkomorową, migotanie przedsionków czy kołatanie serca.
Comments are closed.